Rehabilitacja uzdrowiskowa opiera się głównie na czynnikach pochodzenia przyrodniczego jak np.: wody lecznicze (mineralne - kuracja pitna), aerozol morski (talasoterapia), specyficzne uwarunkowania terenu (subterraneoterapia - kopalnie soli w Wieliczce) czy właściwości samego klimatu. W zależności od potrzeb indywidualnych pacjenta wybiera się ośrodek położony m.in. nad morzem albo w górach.
Rehabilitacja taka jest kontynuacją i uzupełnieniem leczenia zalecanego przez lekarza prowadzącego, niejednokrotnie przyspiesza okres zdrowienia m.in. po zabiegach operacyjnych.
W leczeniu uzdrowiskowym pacjent poddawany jest działaniu czynnika jakim jest klimat, leczeniu balneologicznemu (kąpiele, terapia pitna, okłady), leczeniu dietetycznemu, ale również ma do dyspozycji zabiegi fizykoterapeutyczne wytwarzające bodźce z zakresu ciepła, zimna, światła, prądu elektrycznego wywołujące reakcje zarówno miejscowe jak i ogólne.
Każdy pacjent, który przyjeżdża do ośrodka na turnus rehabilitacyjny odbywa wizytę u lekarza. W oparciu o jednostkę chorobową, choroby współistniejące, ogólny stan zdrowia pacjenta i jego wiek wyznaczana jest rehabilitacja czyli program terapeutyczny, w skład którego najczęściej wchodzą dwa, trzy zabiegi (z zakresu fizykoterapii i kinezyterapii) i kuracja pitna. Późnym popołudniem pacjenci mają czas wolny, który wykorzystują na spacery, wycieczki terenoznawcze, ogniska i wieczorki integracyjne.
Do szpitala uzdrowiskowego pacjenci kierowani są bezpośrednio po leczeniu szpitalnym. Szpital uzdrowiskowy przygotowuje stopniowo chorego do powrotu do codziennego życia. Cała 21 – dniowa rehabilitacja i pobyt są finansowane przez NFZ i odbywają się w ramach zwolnienia lekarskiego. Natomiast w sanatoriach uzdrowiskowych przebywają pacjenci z chorobami przewlekłymi, a NFZ pokrywa tylko częściowo koszty całego pobytu. Zarówno szpital uzdrowiskowy jak i sanatorium uzdrowiskowe zapewniają całodobową opiekę medyczną.
Data dodania: Mar 21, 2017 Trafień: 0 Ocena: 5.00 Głosów: 1
